روان شناسی علم رفتار، شناخت، هیجان و انگیزه انسان (و غیرانسان) است. روان شناسی را می توان به چند تخصص مختلف تقسیم کرد که بعضی از آنها عمدتاً به علم روان شناختی (روان شناسی تجربی) مربوط میشود و برخی دیگر، هم با علم روان شناختی و هم با کاربرد آن (روان شناسی کاربردی) ارتباط دارد. روانشناسی صنعتی/سازمانی با مرتبط کردن علم و کاربرد روان شناختی به مسایل کارمندان سازمان مجموعه گروه دوم قرار میگیرد.
روان شناسی صنعتی و سازمانی، همانگونه که عنوان آن نشان می دهد شامل دو شاخه مهم است: صنعتی (یا کارمندان) و سازمانی. گرچه محتوای هردو شاخه با یکدیگر همپوشانی دارد و نمی توان آنها را جدا کرد، ولی هریک در تاریخچه این رشته دارای سنتهای متفاوتی هستند. روان شناسی صنعتی که عنوان اولیه این انسانی یا کارکنان گرایش دارد. این شاخه با مسائلی مثل طرح ریزی کارآمد شغل، گزینش کارمندان، آموزش کارمند و ارزیابی عملکرد ارتباط پیدا میکند. روان شناسی سازمانی با جنبش روابط انسانی در سازمان ها گسترش یافت. این شاخه بیش از روانشناسی صنعتی برشخص کارمند متمرکز است و به درک رفتار و ارتقای رفاه کارمندان درمحل کار می پردازد. موضوعهای مهم رشته را نمی توان به سادگی، با عناوین مطلق صنعتی یا سازمانی مشخص کرد. برای مثال انگیزه از نظر کارآیی و عملکرد کارمند به شاخه صنعتی مربوط میشوند، اما درعین حال، از جنبه رفاه و رضایت کارمند باشاخه سازمانی نیز ارتباط پیدا میکند. اما درعین حال، از جنبه رفاه و رضایت کارمند باشاخه سازمانی نیز ارتباط پیدا میکند. حتی علیرغم اینکه همواره نمیتوان صنعتی و سازمانی رابه روشنی از یکدیگر متمایزکرد، ولی هردو باهم ماهیت گسترده بودن این رشته را نشان می دهند.
منبع: گروه کلید کبری سبزعلی یمقانی – روانشناسی صنعتی و سازمانی