توسعه شهری

طی سال های اخیر مقوله ی توسعه ی شهری به توسعه پایدار شهری منجر گردیده و در دو سطح خرد و کلان مطرح شده است. کیفیت زندگی انسان ارتباط مستقیمی با کیفیت محیط زیست او او دارد و باتوجه به این که بسیاری از انسان ها در مکانی به نام شهر زندگی می کنند که محل برقراری اکثر ارتباطات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نیز می باشد مسائلی از جمله بحران محیط زیست، انرژی، آلودگی هوا، آلودگی صوتی، ترافیک بخشی از عواملی هستند که می توانند کیفیت زندگی انسان را دستخوش تغییر و دگرگونی قرار دهند و در این شرایط در راستای افزایش و بهبود کیفیت زندگی انسان توجه به مقوله ی توسعه ی پایدار یا پایداری در شهر مطرح می شود. بررسی مسائل مربوط به پایداری زمانی ملموس می شود که نمود عملی آن شکل گرفته باشد و منجر به نتایج موفقیت آمیزی گردد.

توسعه در معناي فضايي، به تغييراتي در کاربري اراضي براي تأمين نيازهاي بشري به صورت تجاوز تدريجي به نواحي توسعه نيافته مثلاً ساخت راه‌هاي ارتباطي در مناطق طبيعي و يا توسعه‌اي که به افزايش تراکم بيانجامد مثل افزايش جمعيت در نتيجه افزايش تراکم مسکوني اشاره دارد.

توسعه‌ شهري به معناي تغييرات محتوايي و کالبدي عناصر فضايي شهري يعني گسترش فيزيکي، دگرگوني کاربري اراضي، تغييرات شبکه‌ ارتباطي، تحولات جمعيتي و اجتماعي و توسعه اقتصادي مي‌باشد. در توسعه‌ شهري هم کالبد و ساختار فيزيکي شهر و هم ابعاد فضايي و معنايي شهر دچار تحول و پيشرفت مي گردد که نتايج آن ايجاد مکاني سازمان دهي ‌شده، انتظام يافته و برنامه ‌ريزي شده براي حيات و فعاليّت انسان‌هاست.