انواع گردشگری سلامت

گردشگری سلامت شامل گردشگری درمانی، گردشگری صحت و گردشگری پیشگیرانه است(حقیقی کفاش و همکاران، ۱۳۸۹).

گردشگری درمانی

سفر برای درمان خاص یا عمل در بیمارستان‌ها یا مراکز درمانی خارج از کشور مبداء (در مدت زمانی میانگین ۲ هفته). در گردشگری درمانی مداخلات پزشکی وجود دارد. بیمار (با بیماری مزمن یا حاد) برای حل مشکلات درمانی خود یا از روش‌های پزشکی متعارف و معمول بهره می‌برد و یا از درمان و روش‌هایی که از نظر دانشمندان تجربی، روش‌های غیرعلمی خوانده می‌شوند.

[۱]- گردشگری صحت

به این نوع از گردشگری سلامت، گردشگری شفا‏بخش[۲]هم گفته می‌شود. در این نوع از گردشگری نیز از امکانات طبیعت (آب گرم‌ها و آب‌های معدنی، دریاچه‌های نمک، لجن‌های طبی، شن‌زارهای رادیواکتیو، حمام‌های گیاهی، خورشید و آب و هوا و مانند آن) استفاده می‌شود. بیماران (گردشگران) با هدف درمان و یا رفع نارسایی جسمی (دردوره زمانی ۴-۲ هفته) سفر کرده و ممکن است تا ماه‌ها در مقصد بمانند. همچنین بیمارانی که دوره نقاهت خود را می‌گذرانند نیز با استفاده از برنامه‏ای مراقبتی‌ که پزشک معالج در نظر می‌گیرد، می‌توانند با استفاده از امکانات طبیعت به بهبود خود تسریع بخشند.

[۳]- گردشگری پیشگیرانه

در این نوع از گردشگری سلامت، تمام منابع طبیعی و هدف از سفر مشابه گردشگری صحت می‌باشد با این تفاوت که افراد، ناراحتی یا بیماری خاص نداشته و در واقع از بروز بیماری و ناراحتی جسمی و روحی جلوگیری می‌کنند.

[۱]-Curative Tourism

[۲]-Therapeutic

[۳]-Preventive Tourism