در ادبيات موضوعي گاهي از اين فرآيند بهعنوان شکلدهی افزايشي يا نموي نيز ياد شده است. شکلدهی تدريجي ورق، فرآيند انعطافپذيري است که در آن ورق فلزي بهتدريج با حرکت ابزار در فضاي آزاد شکل میگیرد. منظور از فضاي آزاد، عدم حضور قالب مادگي است که خود همين امر باعث انعطافپذيري فرآيند براي توليد شکلهايي با هندسه پيچيده میرود. با توجه به اینکه ورق به صورت موضعي شکلدهی میرود و نيروهاي متمرکز بر منطقه تماس ابزار با ورق هستند، شکلپذيري ورق در اين فرآيند افزايش مييابد. وخود اين پديده دامنه انعطاف فرايند را زياد ميکند. در صورتي که طراحي هندسه قطعه تغيير يابد، کافي است مسير ابزار داده شده به ماشين کنترل عددي تغيير کند و نيازي بهصرف زمان و هزينه براي طراحي قالب مادگي نيست. در هر صورت و مخصوصاً براي شکلهاي هندسي پيچيده شکلپذيري ماده در فرآيند بايد مشخص باشد.
فرآيند شکلدهی تدريجي ورق به دو نوع کلي تقسيمبندي میرود:
در اين روش شکلدهی، ورق از اطراف کاملاً مقيد شده و سپس از يک ابزار سر کروي براي اعمال نيروي شکلدهی استفاده میرود. در اين روش از ماتريسهاي خاص استفاده نميشود.
اين روش علاوه بر استفاده از ابزار و ورق گير، بر پايه حضور يک قالب در زير ورق انجام میرود تا ورق مورد نظر در دو نقطه تماسي، يک نقطه بين ابزار و سطح ورق و يک نقطه بين سطح ورق و قالب در پايين ورق شکلدهی شود.