دانشمندان علوم رفتاري، تبليغات را در گونه هاي مختلف طبقه بندي كرده اند(استافورد ،۲۰۰۸):
هدف اين تبليغ، ايجاد اعتماد در مخاطب به منظور سرمايه گذاري در نيات آتي تبليغاتچي است در اينجا مبلغ، پيام آشكار و حوادث و اتفاقات را آنگونه كه رخ داده منتقل ميكند زيرا اطلاعات از هر جهت قابل اعتماد است.
تبليغي است كه اطلاعات منتشره مخدوش و از بيخ و بن نادرست است و تنها به قصد فريب و نيرنگ مخاطب انجام مي گيرد در واقع تبليغ سياه همان دروغ بزرگ است كه در آن از تمامي شيوه هاي نيرنگ بهره گرفته ميشود و گهگاه در مقابل كشورهاي متخاصم جنبه تلافي جويانه و يا اعلان نوعي جنگ رواني به شمار ميرود.
خاكستري است كه آميزه اي از پيام هاي درست و نادرست باشد در اينجا منبع خبر به درستي اعلام ميشود ولي صحت اطلاعات آن مورد ترديد جدي است و تشخيص صحت و سقم آن بسيار دشوار است.
به آنگونه تبليغي كه منابع و مآخذ و شواهد آن خيلي واضح و شناخته شده و موثق نيست و منشا قضاوت ها و نتيجه گيري هاي آن تا حدود زيادي مبهم و مشكوك است خاكستري گفته ميشود و طبيعتاً چنين تبليغاتي نميتواند اعتماد برانگيز بوده و چندان موثر واقع گردد. گفتني است كه حجم تبليغات خاكستري در بيشتر جوامع نسبتاً زياد است و در بين گروههاي مختلف مردم عموماً رواج و رونق دارد.