رهبری تحولی

اصطلاح رهبري تحول گرا براي اولين بار توسط دانتون (۱۹۷۳) بکار رفت، اگر چه اين اصطلاح تا زماني که کلاسيک ها به وسيله برنز آن را بکار نبردند، مشهور نشد. کلمه تحول transform گرفته شده از کلمه لاتین transformare به معنی تغییر ماهیت، عملکرد یا موقعیت جدید می­ باشد. قلب رهبري تحولي تعهد رهبر به ايجاد تغيير يا ايجاد تحول در سازمان يا سيستم مي باشد. به تعبيري ديگر رهبري تحولي بعنوان فرايندي كه رهبران و پيروان، يكديگر را به سطوح بالاي اخلاقيات و انگيزش رهنمون مي­سازد، تعريف مي­گردد.

بر اساس نظريه رهبري تحولي، يك رهبر، نيازمند استفاده از بازيگران داخلي جهت انجام وظايف لازم براي سازمان است تا به اهداف مطلوبش دست يابد. در اين راستا، هدف رهبري تحولي آن است كه اطمينان يابد مسير رسيدن به هدف، به وضوح از سوي بازيگران داخلي درك شده، موانع بالقوه درون سيستم را بر طرف مي­ كند و بازيگران را در رسيدن به اهداف از پيش  تعيين شده ترغيب مي­ كند. رهبران تحولي به دنبال فرصت براي تغيير به منظور رشد، نوآوري و بهبود محيط شان مي باشند. رهبران تحولي داراي چشم انداز جمعي شفاف بوده و ارتباطات بين كاركنان را به صورت اثربخش اداره كرده و ايشان را به تحرك وا مي دارند كه در انجام فعاليت هاي خود نوآور و خلاق باشند. اين نوع رهبري فراتر از نوع سنتي رهبري تبادلي است كه تاكيد بر فعاليت هاي اصلاحي مبادله دو طرفه و پاداش ها دارد. بنابراين مي ­توان چنين بيان داشت كه رهبري تحولي، فرايند تاثير تغييرات عمده در نگرش و مفروضات اعضاي سازمان و ايجادكننده تعهد براي تغييرات عمده در اهداف و استراتژي مي ­باشد. استدلال گسترده اي وجود دارد كه تغييرات پويا و پيچيده مانند تغييرات فرهنگي كه براي بهبود پايدار مدرسه الزامي است، به احتمال زياد پيامد رهبري تحولي هستند. اين سبك رهبري بر مشاركت افراد و ارتباطات آنها تاكيد دارد و نيازمند رويكردي است كه احساسات، نگرش ها و باورها را متحول سازد. رهبري تحولي صرفاً ساختار را مديريت نمي ­كند بلكه به طور هدفمند به دنبال تاثير بر فرهنگ مدرسه به منظور تغيير آن مي­باشد.