مدیریت زمان در سازمان ها

افكار و انديش ههايي كه صاحب نظران رشته هاي مختلف به قلمرو مديريت وارد كرده اند، موجب شده است كه در طبقه بندي انديشه ها و نظريه هاي مديريت، ديدگاههاي گوناگوني مكاتب و نظريه هاي گوناگوني مانند: مديريت علمي، مديريت اداري، بوروكراسي، نهضت روابط انساني، نگرش رفتاري، مكتب علم مديريت، نگرش سيستمي و مديريت اقتضايي تشخيص داده شود(علاقه بند،۱۳۷۵).

امروزه متخصصان و دست اندركاران در زمينة مديريت، بحث جديدي را تحت عنوان مديريت اثربخش مطرح مي-كنند، بطوريكه در عصر ما كارايي و بهره وري والاترين هدف و ارزشمندترين مقصد همة مديران است. همه در جستجوي كارايي بيشتر و نتيجه بخشي بالاتر و بهره وري فزونترند و تلاشهايشان در اين راستا شكل ميگيرد (الوانی،۱۳۷۰).

در اين نگرش جديد متخصصان معتقدند كه مديريت « يكي از شروط لازم براي اثربخشي مديران، اعمال است ، بطوريكه لاكت كليد خودراهبري و اثربخشي» زمان را اعمال مديريت زمان ميداند. او كنترل وقت را براي هر مديري كه بخواهد در كارش به نتيجة اساسي برسد امري حياتيمي شمرد(لاکت،۱۳۷۳).

متخصصان ديگري كه به طور اخص در زمينة مديريت زمان مطالعه و پژوهش ميكنند معتقدند كه مهمترين و گرانبهاترين دارايي يك سازمان كاركنان آن هستند و گرانبهاترين دارايي يك انسان نيز زمان بسيار كوتاهي است كه در طول زندگي در اختيار دارد. بنابراين زمان جزء بسيار كوتاهي است كه در طول زندگي در اختيار دارد. بنابراين زمان جزء نادرترين منابعي است كه چنانچه به درستي مورد استفاده قرار گيرد، تغييرات و تحولات به موقع را در تمام اركان سازماني بوجود ميآورد(معین،۱۳۷۳).

با استنتاج از مطالعات و تحقيقات متخصصان مديريت زمان ميتوان مهارت مديريت زمان را به دو مقولة كلي مهارت فردي (شخصي) و مهارت سازماني آن تفكيك كرد. مهارت فردي مديريت زمان شامل برخي از الگوهاي عمومي رفتار است كه اغلب افراد عادي در زندگي شخصي و خانوادگي خود در استفاده از وقت و مديريت آن، به كار ميبرند و در واقع محيطي كه اين نوع مهارت در آن اعمالميگردد محيط خصوصي و خانوادگي فرد ميباشد. مهارت سازماني مديريت زمان فقط اختصاص به افرادي دارد كه مديريت يك سازمان را به عهده دارند و منظور آن دسته از مهارتهايي است كه يك مدير در استفاده مطلوب از وقت و جهت تحقق اهداف در سازمان و در رابطه با انجام وظايف حرف هاي خويش اعمال مينمايد. همچنين محيطي كه اين نوع مهارت در آن بكار گرفته ميشود، محيط سازماني و اداري مدير است(فراست،۱۳۸۸).