عملكرد زنجيره تامين

در بازارهاي امروز، عوامل تكنولوژيكي و رقابتي با چنان نرخ فزاينده اي افزايش مي يابد كه براي شركت ها، توليد آنچه نياز دارند دشوار شده و مقرون به صرفه نيست. در عوض برون سپاري به يكي از استراتژي هاي اصلي شركت ها تبديل شده است. هم چنين روند رو به افزايش جهاني سازي و مشتري مداري منجر به حساسيت موضوع لجستيك در برنامه ريزي سازماني شده است. مديريت زنجيره ي تأمين رويكردي است كه از دل اين مسائل شكل گرفته است(گانسکارن همکاران،۲۰۰۱). در نتيجه شاهد رشد سريعي در تئوري و عمل در اين حوزه هستيم(زیمرمن،۲۰۰۴). ايجاد اعتماد و همكاري ميان شركاي زنجيره ي تأمين تعيين بهترين اقداماتي كه مي توانند هم راستايي و يكپارچگي فرآيند زنجيره ي تأمين را تسهيل كنند، پياده سازي موفق آخرين سيستم هاي اطلاعاتي هم يارانه و تكنولوژي هاي اينترنتي كه محرك كارايي، عملكرد و كيفيت در زنجيره ي تأمين هستند(رابینسون و مالهوترا،۲۰۰۵). با توجه به موارد موفق، هرچه شركت ها به سمت مديريت زنجيره ي تأمين حركت مي كنند، ارزيابي عملكرد زنجيره هاي تأمين ضرورت بيشتري مي يابد. روش هاي سنتي ارزيابي، البته، كمتر به مديريت زنجيره ي تأمين مربوط مي شوند، چرا كه حوزه ي مورد بررسي آن ها بسيار محدودتر از آن است كه طيف وسيعي از فعاليت هاي ارزيابي را مورد بررسي قرار دهد. مديريت زنجيره ي تأمين در دهه ي گذشته شاهد رشد قابل توجهي در انتشار تئوري ها و اقدامات در اين حوزه بوده است. البته لازم به ذكر است كه موضوع ارزيابي عملكرد زنجيره ي تأمين از سوي محققان و حرف هاي اين حوزه مورد توجه كافي قرار نگرفته است(تانگ،۲۰۰۸).