کارآفرینی استراتژیک مفهومی نوظهور و ترکیبی از کارآفرینی و مدیریت استراتژیک است. کارآفرینی استراتژیک ترکیبی از رفتارهایی است که به طور هم زمان به جست و جوی فرصت و جست و جوی مزیت رقابتی می پردازد.
مدیریت استراتژیک عمدتا با بهینه سازی کاربرد منابع موجود، اخذ تصمیمات عاقلانه جهت تخصیص اعتبار و کنترل و بهره برداری صحیح از آنها می¬پردازد. این در حالی است که فرهنگ کار آفرینانه در شرکت های نوپا، بر شناسایی و نیازهای ارائه پیشنهاد و راه حل، تاکید دارد.
کارآفرینی و مدیریت استراتژیک هر دو بر چگونگی ایجاد تغییر(انطباق یا بیش فعالی) از طریق بهره برداری از فرصت های منتج شده از عدم اطمینان از محیط خارجی شان متمرکز هستند(ایرلند و همکاران،۲۰۰۳) کار آفرینی و مدیریت استراتژیک باید ترکیب شوند تا استراتژی های کارآفرینانه ای را به منظور ایجاد فرصت مورد آزمایش قرار بدهند، این نگرش را کارآفرینی استراتژیک گویند. کارآفرینی استراتژیک ترکیب دوگانه کارآفرینی(اقدامات کشف فرصت) و استراتژی(اقدامات کشف سود و مزیت برای طراحی و پیاده سازی استراتژی های کارآفرینی است که خلق ثروت می کند) می باشد. پس کارآفرینی استراتژیک اقدامات کارآفرینانه با دیدگاه استراتژیک است. شرکت ها که به ایجاد ارزش به طور متوالی علاقه دارند نمی¬توانند به یکی از دو مفهوم کارآفرینی یا استراتژی اکتفا کنند. بلکه باید به خوبی میان دو مفهوم کارآفرینی و استراتژیک برای پیش رو بودن یک شرکت و ایجاد ارزش مستمر در آن لازم هستند و هیچ یک به تنهایی کافی نیستند.