امروزه به دلیل نقش مهمی که ایستگاه های مترو در زندگی شهری ایفا می کنند ، مبحث بهبود کیفیت حمل و نقل و ارتقای رضایتمندی مسافران از سفر با مترو از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. ایجاد و ارتقای کیفیت مناسب سرویس دهی در حمل و نقل عمومی یکی از مهمترین اولویت های مسئولین حمل و نقل عمومی است. میزان کیفیت حمل و نقل عمومی تعیین کننده میزان رضایتمندی مسافران از سفر می باشد . از نظر تیرینپولوس و آنتونیو (۲۰۰۸) رضایتمندی مسافران از حمل و نقل عمومی به معنای نسبت دستیابی واقعی به خواسته های مسافران به کل انتظارات آنهاست.
جیونی و ریتولد( ۲۰۰۷ ) بهره گیری از سیستم های حمل و نقل عمومی دیگر در کنار ایستگاه های مترو در جهت تسهیل دسترسی ها را در ارتقای رضایتمندی مسافران موثر می دانند. خوانایی مسیرها و سهولت دسترسی ها از این منظر مورد توجه قرار گرفته اند. تسهیل رفت و آمد و طراحی مسیرها به نحوی که تمام فضا را تحت پوشش قرار داده و به مسافران حق انتخاب مسیر مناسب تر را بدهد از مولفه های ارتقای کیفیت فضایی ایستگاه های مترو است.
ایستگا ه های پایانه ای مترو، گونه ای از ایستگاه های مترو هستند که در نقاط عطف ترافیکی قرار می گیرند و نقش شهری و یا فراشهری دارند. این نوع از ایستگاه ها به عنوان مکان های تغییر وسیله ی نقلیه سفر مورد استفاده قرار می گیرند و در کنار آنها، پایانه های اتوبوس و تاکسی و دیگر وسایل نقلیه موتوری برای جابه جایی شهروندان و انتقال آنها به نقاط داخلی شهر وجود دارد. مانند ایستگاه های پایان های صادقیه تهران و شهید سلطانی کرج.
دومین خاصیت ایستگاه پایان های مترو از مفهوم مکانی آن در ساختار شهرها ناشی می شود و به صورت ذیل تعریف میگردد:
ایستگاه به عنوان مکان شامل تمامی فضاهای ساخته شده و فضاهای باز، همراه با کاربری های و فعالیت های مرتبط با ماهیت آن است، که در اطراف ساختمان ایستگاه با شعاع قابل پیاده روی قرار گرفته و با توجه به نوع ویژگی های روانی-فیزیکی کاربران، ویژگی های تاریخی-عملکردی مکان قرارگیری و توسعة در حال وقوع در اطرافش ساختار یافته است.
هر دو خاصیت نامبرده در تعامل و ترکیب با یکدیگر سبب تشکیل رویکرد تاز های می شوند که با نام مکان های ملاقات معنا می یابد. این رویکرد در حقیقت مفهوم فضای عمومی شهری را به فضای ایستگاه های پایان های مترو می بخشد. در نتیجة ترکیب خاصیت گره-مکان، یکسری از خصوصیات ویژه برای این گونه از فضاها تعریف می شود که سبب شکل گیری فضای عمومی معاصر در دل شهرهای امروزی می گردد. با این تعریف، فضای پایان های ایستگاه های مترو در حقیقت مکان وقوع ملاقات های از پیش تعیین شده و غیرپیش بینی شده است، این فضا و محیط اطرافش به عنوان یک بازار مدرن و مکانی که مردم در آن با تمامی زندگی شهری در ارتباط نزدیک قرار دارند، به ایفای نقش می پردازد.