بازاریابی رابطه مند و بازاریابی سنتی

در طول دهه گذشته از قرن بیستم، بازاریابی رابطه مند شده است به عنوان خط فکری برنامه ریزی استراتژیک بازاریابی، بازاریابی صنعتی، بازاریابی مصرف کننده ارائه شده است. با توجه به نظریه مورگان و هانت (۱۹۹۴)، بازاریابی رابطه مند شامل همه فعالیت های بازاریابی انجام شده برای ایجاد، توسعه و حفظ طولانی مدت و ارتباط موفق با مشتریان است. استدلال کردند که در بازاریابی رابطه مند سه هدف باید در نظر گرفته شود: مدیریت شروع رابطه، نگهداری و افزایش روابط موجود و بررسی زمان پایان دادن به این رابطه اظهار داشتند که تفاوت در مدت زمان رابطه مشتریان با شرکت و در نتیجه تعداد دفعات مصرف، تجربه ی محصولات مختلف و سطوح مختلف رضایت و وفاداری نتایج حاصل از بازاریابی رابطه مند هستند. در مقایسه با بازاریابی سنتی، در بازاریابی رابطه مند ایجاد رابطه ای با مشتریان به منظور به دست آوردن سود طولانی مدت و متقابل مهم تر است. در واقع، بر خلاف رویکرد بازاریابی سنتی، بازاریابی رابطه مند اصولا به نظر گرفتن مشتریان به عنوان شرکا تمایل دارد. جدول  تفاوت بین بازاریابی سنتی و بازاریابی رابطه مند را شامل می شود. Gooyner و همکارانش برتری بازاریابی رابطه مند را از نقطه نظر مشتریان به این شرح در نظر گرفتند: اعتماد و اطمینان (کاهش اضطراب و استرس، اعتماد به محصولات و خدمات ارائه شده، و اعتماد به ارائه دهنده محصول)، مزایای اجتماعی (به رسمیت شناختن توسط کارکنان، ترویج دوستی و رفاقت بین مشتریان و کارکنان)، معامله خاص (خدمات اضافی، قیمت های ویژه، اولویت برای مشتریان). منفعت های بازاریابی رابطه مند از حمایت مستمر از مشتریان وفادار به عنوان یک شریک حاصل شده است که حساس نیست به قیمت در طول زماناعتماد متقابل، همکاری و تعهد متقابل بین تامین کننده و مشتری در بازاریابی رابطه مند لازم است، از این رو تمام روابط به عنوان کلیدی برای مزیت رقابتی در نظر گرفته می شود.