آبشار اطلاعاتی به این معناست که گروهی از سرمایه گداران به صورت متوالی از رفتار یکدیگر تبعیت کرده و اطلاعات به صورت آبشاری بین این گروه منتقل می شود. برای اولین بار محققینی از جمله بیخچاندنی و همکارانش (۲۰۰۱) و ولچ (۱۹۹۲) از این طریق به تبیین توده واری در رفتار سرمایه گذاران پرداختند. سرمایه گذراران علقه های این زنجیر را تشکیل می دهند و یکی پس از دیگری عمل افراد قبلی را تکرار می کنند . و می توان گفت هر سرمایه گذار اطلاعات خود را از نفر قبل اخذ می کند؛ و این فرایند زمانی شکل می گیرد که اطلاعات محرمانه نباشد ، بلکه به صورت عمومی در دسترس باشد. متغیر دیگری که در شکل گیری رفتار توده وار بر اساس آبشار اطلاعاتی بسیار مهم است ((دهان به دهان شدن)) می باشد. در این روی داد افراد عموما به دوستان و همکاران خود بیشتر از رسانه ها اعتماد دارند. رسانه های متعارف مثل رادیو ، تلویزیون و روزنامه ها قابلیت خاصی برای گسترش اطلاعات، عقاید و ایده ها دارند، اما تا کنون توانايی آن ها برای ایجاد عمل در بازار های مالی موفقیت آمیز نبوده است؛ و در بسیاری از مواقع صحبت با دوستان و همکاران موثر ترین کانال ارتباطی برای اخذ اطلاعات و انجام سرمایه گذاری می باشد. بنابراین خبر خرید یک سهام ممکن است به سرعت گسترش یابد.