همراهان گرامی، امروز می خواهیم نمونه های دیگری از شیوه عملی مقاله نویسی را برای شما عزیزان ارائه دهیم.
مثال ۱۷: در حکم، مولف به صورت صریح و روشن صحبت می کند و ابهام یا دو پهلویی را جای نمی دهد.
بنابراین، به کار بردن اصطلاح هایی نظیر “به نظر می رسد، ممکن است، شاید، فرض بر این است،… جایگاهی ندارد و مولف اصطلاح ها یا واژگانی به کار می برد که حداکثر محکمی و صراحت را دارند.
مثال ۱۸: حکم، برآمده از شواهد و اسناد و نتایج واقعی است و به کار بردن اصطلاح هایی
نظیر ” به اعتقاد من، به باور من، به عقیده ی من، من فکر می کنم که، استدلال من بر این استوار است که، و…” در حکم جایگاهی ندارد و مولف با صراحت نتیجه ی کلی را مطرح می نماید.
مثال ۱۹: در مقاله حکم می بایست برانگیزنده ی مخالفت، تردید و استدلال باشد و نه این که چیزی را مطرح کند که خواننده پس از خواندن آن اصطلاح هایی
نظیر ” خوب که چی؟ کی نمی دونه؟ هر ننه قمری این را می داند!” را به کار برد.
مثال ۲۰: نمونه هایی از حکم
نمونه ۱
” به خاطر انتظارات فرهنگی موجود در جامعه ایران که دختران را از برقراری رابطه ی دوستی با پسران به صورت آشکار منع کرده است، دختران ترجیح می دهند به صورت پنهانی با پسرها رابطه ی دوست پسری- دختری داشته باشند “.
نمونه ۲
” از آن جا که رسانه های داخلی ایران کمتر امکان پرداختن به گرایش های ذاتی خانواده ها را دارند، گرایندگان به آن ها بیشتر از گرایندگان به رسانه های خارجی دچار از خودبیگانگی می شوند “.
نمونه ۳
” در حالیکه هم جنوبی ها و هم شمالی ها اعتقاد داشتند که علیه جباریت و ستمگری می جنگند، اما شمالی ها روی ستمگری به بردگان تمرکز داشتند و جنوبی ها از حق مالکیت خود دفاع می کردند “.
نمونه ۴
” جوانان در قرون وسطا که در شانزده سالگی به عنوان جوان اما بزرگسال مسئول در نظر گرفته می شدند در مقایسه با جوانان امروزی آمریکایی گزینه های اجتماعی معدودتری داشتند. تا زمانی که جوانان قرون وسطایی از رسالت دینی پیروی می کردند، مجبور بودند با ازدواج ترتیب یافته و زاد و ولد کودک در حالی دست و پنجه نرم کنند که فاقد آن چیزی بودند که ما آن را حریم خصوصی یا آزادی به حساب می آوریم “.