فقیهان شافعی نظیر فتاوی حنیفان را در مورد ولی در ازدواج دارند و سزاوارترین ولی ها را پدر میدانند. پس از او جد است و بعد پدر جد، سپس برادران ابوینی یا پدری، بعد پسر برادر و هر چه پایین رود . بعد عموها ولایت دارند. سپس نوبت به دیگر اقارب است که ارث میبرند. ظاهرتر آن است که برادر ابوینی به برادر پدری تنها مقدم میشود.پسر به عنوان پسر بودن نمیتواند ولی مادرش در ازدواج باشد ، سپس اگر پسرپسر عمو ویا کسی که مولی علیه را آزاد کرده است ( اگر برده بود) یا قاضی باشد، ولی ازدواج او خواهد بود. اگر هیچ کدام یافت نشد آزاد کننده وسپس اقارب پدری همانند ارث، ولی در ازدواج خواهند بود.