مديريت و الزام بين المللي در رأس علاقه منديهاي كنوني در اقتصاد جهاني است و سازمانها به « مديران جهاني» با نگرش جهاني به منظور دستيابي به جايگاه رقابتي در اقتصاد جهاني نيازمند هستد. شركتهاي چندمليتي كارفرمايان عمده در اقتصاد جهاني هستند و رشد تجارت بين الملل، راهبردي براي گسترش بسياري از شركتهاي كوچك و بزرگ مي باشد. ارتباطات در محيط بين الملل به سبب عامل زبان اغلب با سوء تفاهمات و اشتباهات غيرعمد همراه است.
ساختار توليد جهاني و ساختار جغرافياي جهاني، دو روش مشهور سازماندهي متداول در شركتهايي است كه بر فعاليتهاي بين المللي تأكيد دارند. نوآوريهاي مديريت در سراسر جهان عبارتند از : تأكيد بر كار تيمي، طراحي غناي شغلي، درگيري ذهني و عاطفي كاركنان، ساختار جديد سازماني و امثال آن.
درك مديريت ژاپني نشان داده است كه چگونه استخدام بلندمدت، گروههاي كاري منسجم و خدمات رفاهي كارمندان مي توانند آثار مثبت در عملكرد داشته باشند.