ملیگرایی یا ناسیونالیسم (Nationalism) تشکیلاتی سیاسی با روحیه تهاجمی برای بسط سلطه با بهرهگیری از انگارههای برتریطلبانه نژادی و زبانی و دیگر خصوصیات فاشیستی است. در نتیجه، ملیگرایی تفاوتی آشکار و معین با میهندوستی(Patriotism) دارد. چرا که میهندوستی احساسی شخصی و غیرتشکیلاتی برای سربلندی میهن است و میهندوستان با رویکردی انسانگرایانه و متکی به همبستگی و همدلی همه مردم، به تمامی اجزای هویت فرهنگی و رنگارنگ مردم بطور یکپارچه و بدون تبعیض تعلق خاطر دارند. اما با این حال، ملیگرایی و میهندوستی در تصور عامه کماطلاع تا حدودی با یکدیگر آمیخته شده و معنا و مصداقی یکسان پیدا کرده است. دلیل این آمیختگی در تبلیغات ناسیونالیستها (اعم از پانایرانیستها، پانترکیستها و امثال آنان) نهفته است که میکوشند با پرچمها و شعارهای جذاب، احساسات میهندوستانه مردم را به نفع اهداف خود جلب کنند و چنین وانمود کنند که ملیگرایی یا ناسیونالیسم معادل با میهندوستی و میهنپرستی است.