متالورژی و خواص فولاد زنگ نزن آستنیتی
فولادهای زنگ نزن آستنیتی و کاربرد آنها | نامگذاری فولاد های زنگ نزن
دسامبر 13, 2016انواع خوردگی و معیارهای تقسیم بندی آن | عوامل موثر در خوردگی فلزات و روش های جلوگیری از آن
دسامبر 13, 2016فولادهای زنگ نزن آستنیتی تقریباً ۸۰ تا ۹۰ درصد فولاد های زنگ نزن را تشکیل می دهند. این کلاس فولادهای زنگ نزن شامل آلیاژهای گروه ۲۰۰ و ۳۰۰ می شود که می توان آن ها را با کار سرد، سخت کرد. آلیاژهای سری ۲۰۰ برای صرفه جویی در مصرف نیکل با جایگزینی آن با منگنز به وجود آمدند به شکلی که به ازای هر یک درصد نیکل، دو درصد منگنز جایگزین شود. آلیاژ های سری ۳۰۰ فولادهای زنگ نزن، آلیاژهای کم کربن آهن-کروم هستند که با نیکل هم همراه هستند و گاهی اوقات منگنز یا نیتروژن هم دارند یا حاوی مجموعه ای از این عناصر هستند تا در اثر سرد کردن سریع در دمای اتاق به آستنیت تبدیل شوند. مقدار کروم در محدوده ۱۵ تا ۳۲ درصد، مقدار نیکل در محدوده ۸ تا ۳۷ درصد و مقدار کربن به کمتر از ۰٫۰۳ درصد محدود شده است. کروم مقاومت به اکسیداسیون و مقاومت به خوردگی در محیط خاص را ایجاد می کند. استحکام آلیاژ ۳۰۴ و مقاومت به خوردگی آن متوسط و چقرمگی آن عالی است. برای بهبود مقاومت به خوردگی حفره دار شدن در برابر کلراید باید به آن مولیبدن اضافه کرد که به این ترتیب آلیاژهای ۳۱۶ و ۳۱۷ پدید می آیند. فولاد زنگ نزن ۳۱۶ (۱۸ درصد کروم، ۱۲ درصد نیکل، ۲٫۵ درصد مولیبدن) و ۳۱۷ (۱۸ درصد کروم، ۱۵ درصد نیکل، ۳٫۵ درصد مولیبدن) در محیط های کلریدی مقاومت بیشتری نسبت به ۳۰۴ از خود نشان می دهند. خواص فولادهای زنگ نزن آستنیتی عبارت است از: غیر مغناطیسی (نگیر)، داکتیل، کارسخت (با عملیات حرارتی سخت نمی شوند.)، تک فاز از صفر کلوین تا دمای ذوب، ساختار کریستالیFCC، جوشکاری آسان، عدم ایجاد تردی ۴۷۵ درجه سانتی گراد و تردی هیدروژنی و عدم وجود دمای انتقال نرمی به تردی.