پيوند زناشويي به عنوان يكي از پيچيده ترين انواع روابط انساني واجد چنان توان بالقوهاي در آزادسازي احساسات است كه كمتر روابط بين فردي ديگر مي توان نظير آن را يافت. تفاوت ازدواج هاي شادكام و ناشاد را حداقل تا حدودي مي بايست در پرتو شيوهاي تبيين كرد كه طرفين به فشار رواني پاسخ مي دهند و يا با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند. رضامندي زناشويي يكي از مهمترين شاخص هاي رضايت از زندگي است كه بر ميزان سلامت رواني، ميزان رضايت از زندگي و حتي بر ميزان درآمد، موفقيت تحصيلي و رضايت از شغل زوجين تأثير ميگذارد. از سويي ناسازگاري در روابط زوجين موجب اختلال در روابط اجتماعي، گرايش به انحرافات اجتماعي و افول ارزشهاي فرهنگي بين زن و شوهرها مي شود.
در طول زندگي مشترك، متغيرهاي گوناگوني بر نحوة ارتباط زوجين با يكديگر تأثير ميگذارند و اين متغيرها رضايت يا عدم رضايت زن و شوهر را از روابط زناشويي به همراه دارند؛ برخي از اين متغيرها شامل درآمد و اشتغال، فرزندان، بيماري و رضايتمندي جنسي ميباشد. رضايتمندي زناشويي را نميتوان صرفاً بر اساس فشارهاي رواني بيروني تبيين كرد؛ زيرا تمامي ازدواجها دست كم با چند فشار رواني مواجه هستند. در بسياري از خانوادهها، فقر، تعدّد فرزندان و بيماري وجود داشته، اما در عين حال، موفق هستند و بسياري از ازدواجهايي كه هيچ كدام از اين موارد در آنها وجود نداشته، به شكست منتهي شده است. تفاوت ازدواجهاي شادكام و ناشاد را حداقل تا حدودي ميبايست در پرتو شيوهاي تبيين كرد كه طرفين به فشار رواني پاسخ ميدهند و يا با يكديگر ارتباط برقرار ميكنند.
عوامل گوناگوني به عنوان مؤلفه هاي مؤثر بر رضايت زناشويي شناسايي شده اند كه برخي از اين عوامل عبارتند از ۱: سن ازدواج. ۲: مدت زمان ازدواج. ۳: فرزندان. ۴: تناسب تحصيلي. ۵: مسائل مالي. ۶: مسائل جنسي. ۷: اقوام و آشنايان. ۸: اعتقادات مذهبي. ۹: ويژگيهاي شخصيتي. ۱۰: توانايي درك همسر. ۱۱: مهارتهاي ارتباطي . ۱۲: اوقات فراغت. ۱۳: تعهد.
غريزة جنسي از نيازهاي ذاتي انسان است. به طوري كه مزلو اين نياز را در ردة نيازهاي جسماني يا نيازهاي حياتي اوليه قرار داده است. در زمينة رابطة جنسي نيز مي توان گفت كه اگر چه زندگي زناشويي سعادتمندانه فقط تا اندازهاي مربوط به رابطة جنسي است ولي اين رابطه ممكن است از مهمترين علل خوشبختي يا عدم خوشبختي در زندگي زناشويي باشد. زيرا اگر اين رابطه قانع كننده نباشد منجر به احساس محروميت، ناكامي و عدم احساس ايمني (به خطر افتادن سلامت روان) و در نتيجه از هم پاشيدگي خانواده مي شود.
یکی از اهداف برقراری رابطۀ زناشویی، رابطۀ جنسی و ارضاء نیاز جنسی است. امیال و نیازهای جنسی در زندگی زناشویی نقش اساسی دارند و کمتر رابطه زناشویی را میتوان یافت که بدون داشتن روابط جنسی قابل دوام باشد. لذتی که افراد از ارضای امیال جنسی خود میبرند، از مهمترین لذتهایی است که انسان در طول زندگی به دست می آورد و همین لذت جنسی است که موجب میگردد بسیاری از مشکلات روزمرۀ زندگی و اختلاف زناشویی نادیده گرفته شود و وابستگی عاطفی بین زن و شوهر افزایش یابد. رضایت از رابطۀ جنسی یکی از عوامل مهم و مؤثر بر رضایت از رابطۀ زناشویی است. افرادی که رضایت بالایی از رابطۀ جنسی با همسر دارند به طور قابل ملاحظهایی کیفیت زندگی بهتری را نسبت به آنهایی که رضایت جنسی ندارند گزارش میکنند. همچنین افرادی که رضایت بالایی از رابطۀ جنسی با همسر دارند، عشق و علاقۀ زیادی نسبت به همسر گزارش می کنند. عدم رضایت از رابطۀ جنسی ممکن است موجب طلاق و جدائی زن و شوهر شود. عدم تجربه ارگاسم از عوامل مؤثر بر نارضایتی از رابطۀ جنسی است. ارگاسم اوج لذت جنسی در مرد و زن است و بدنبال تحریک جنسی صورت گرفته، با انقباض عضلات مشخص می شود. تجربه ارگاسم موجب افزایش قدرت بدنی، شادابی و تقویت سیستم ایمنی فرد می شود. اگر زوجها در اکثر موارد ارگاسم را تجربه نکنند، به مرور زمان روابط آنها سرد شده و به سوی زندگی بی تفاوت و گاهی طلاق پیش میروند.