سيستمهاي اطلاعات بازاريابي مديريتي (MKIS مديريتي) خود نيز به دو سيستم تصميمگيري و مديريت بازاريابي تقسيم شده كه مديران ارشد اجرايي، واحدهاي كسب و كار استراتژيك (SBU)، مديران بازاريابي، تحليلگران و متخصصان بازاريابي كاربران اين سيستمها هستند. در اغلب موارد، متخصصان از دادههاي خام استفاده كرده و پس از تجزيه و تحليل، آنها را به اطلاعات و سپس دانش مورد نياز مديران تبديل ميكنند.
در اوايل دهه ۷۰ تا اواخر دهه ۸۰، به منظور توسعه سيستمهاي اطلاعات بازاريابي در واحدهاي سازماني شركتهاي بزرگ، از گزارشهاي استاندارد با منابع اطلاعاتي متعدد استفاده ميشد. از ديدگاه مديريت بازاريابي، سيستمهاي اطلاعات بازاريابي به مثابه ابزاري براي مديريت اطلاعات بازاريابي، تحقيقات بازاريابي، مراودات بازاريابي، تصميمگيري بازاريابي، برنامهريزي استراتژيك بازاريابي، تاكتيكهاي بودجهبندي، تجزيه و تحليل منابع مختلف، گزارشها و كنترل بازاريابي، مورد استفاده قرار ميگيرد.
سيستمهاي اطلاعات بازاريابي ابزاري براي تجزيه و تحليل ميزان اثربخشي بازاريابي و نيز ابزاري براي كنترل فعاليتهاي بازاريابي و محيط آن به شمار ميآيد. از ديدگاه برنامهريزي، دادههاي تفسير شده (تحليل شده) در سيستمهاي اطلاعات بازاريابي، اساس برنامهريزي محسوب شده، اما برنامهريزي در ساير سيستمها انجام ميشود. سرانجام، استقرار و كنترل اين برنامهها با كمك سيستمهاي اطلاعات بازاريابي عملياتي و مديريتي صورت ميپذيرد.