یادگیری در مدرسه در سنین نوجوانی

در خیلی از جوامع، نوجوانی با وارد شدن به دبیرستان مقارن است. اغلب نوجوانان ابتدا به دوره راهنمایی و بعد به دبیرستان وارد می شوند. با هر تغییر، پیشرفت تحصیلی، گزینه های تحصیلات عالی تر و فرصت های شغلی را تعیین می‌کند.

تغییرات مدرسه

الف) تأثیر تغییرات مدرسه

با هر تغییر مدرسه – از دوره ابتدایی به راهنمایی و بعد به دبیرستان- نمرات نوجوانان اُفت می‌کنند. این اُفت تا اندازه ای به علت معیارهای تحصیلی سخت تر است. در عین حال، انتقال به مقطع دبیرستان، اغلب به معنی توجه شخصی کمتر، آموزش جمعی بیشتر، و فرصت مشارکت کمتر در تصمیم گیری کلاسی است. و بسیاری از نوجوانان احساس می‌کنند شایستگی تحصیلی کمتری دارند و انگیزش آنها کاهش می‌یابد. نوجوانانی که با فشارهای بیشتری مواجه هستند، مثل آشفتگی خانواده، فقر، رابطه کمتر والدین، و درماندگی آموخته شده در رابطه با تکالیف تحصیلی، بیشتر در معرض خطر مشکلات عزت نفس و تحصیلی قرار دارند.

نوجوانان پریشان که عملکرد تحصیلی آنها پایین می ماند یا ناگهان اُفت می‌کند، اغلب الگوی بادوام عزت نفس پایین، انگیزش کم، و پیشرفت تحصیلی ضعیف نشان می‌دهند.

ب) کمک به نوجوانان برای سازگار شدن با تغییرات مدرسه

تغییرات مدرسه اغلب به تغییرات محیطی منجر می‌شوند که با نیازهای رشد نوجوانان چندان مناسب نیستند. این تغییرات، روابط نزدیک با معلمان را در دوره ای که نوجوانان به کمک بزرگسالان نیاز دارند، مختل می‌کنند. در دوره تمرکز بیشتر بر خود، بر رقابت تأکید می‌کنند. در حالی که میل به استقلال افزایش می یابد، تصمیم گیری و انتخاب را کاهش می‌دهند. در حالی که میل به استقلال افزایش می یابد، تصمیم گیری و انتخاب را کاهش می‌دهند. همچنین در حالی که نوجوانان بیشتر به فکر پذیرش همسالان هستند، در شبکه همسالان اخلال ایجاد می‌کنند.

کمک والدین، معلمان و همسالان، می‌تواند فشار تغییر مدرسه را کاهش دهد. روابط خوب والدین، نظارت آنها و استقلال دادن تدریجی به نوجوانان، و تأکید بر مهارت به جای صرفاً نمرات خوب، با سازگاری بهتر ارتباط دارد.  نوجوانانی که روابط دوستی صمیمانه دارند به احتمال بیشتری این روابط را در جریان تغییرات مدرسه حفظ می‌کنند که ادغام اجتماعی و انگیزش تحصیلی را در مدرسه جدید افزایش می‌دهد.