مديريت تعارض ميان فردی

تعارض ميان فردي، بخش اساسي و فراگير سازماني است، در حقيقت، با توجه به روند فرآيند حركت شركت ها به سوي تنوع نيروي كاري، همراه با جهاني شدن و سرمايه گذاري هاي مشترك، سئوال مهم اين است كه مديران در سازمانهاي مختلف و فرهنگ هاي متفاوت چگونه با تعارض برخورد مي كنند(سي بولت، دِز و نيلسون ۱۹۹۶).

تعارض به مثابة خون تازه اي در رگهاي سازمانهاي پرتكاپو، پيشرو و توفيق طلب است. تعارض، خلاقيت را القاء، نوآوري را تحريك مي‌كند و اصلاح و بهبود شخصي را ممكن مي‌سازد(ونوس و يوتز ۱۹۸۶، پاسكال ۱۹۹۰).

البته همه تعارض ها نتايج سودمندي در پي ندارند. برخي از افراد در برابر تضاد تحمل بسيار كمي دارند اين حالت، خواه ناشي از پشينه خانوادگي، ارزشهاي فرهنگي يا ويژگيهاي شخصيتي آنان باشد يا ناشي از عوامل ديگر ، تعارض ميان فردي سطح بالا، نيروي آنان را تحليل مي برد و روحيه آنان را تضعيف مي كند همان گونه كه شكل شماره يك نشان مي دهد، بيشتر دانشمندان قبول دارند كه برخي از تعارضات در سازمانهاي اثربخش هم  گريزناپذير و هم سودمند است(براون ۱۹۸۳).