در گريد، منبع يك موجوديت قابل بازيافت و استفاده مجدد بوده كه مي تواند نيازهاي يك درخواست و يا وظيفه را برآورده سازد. اين منبع ميتواند يك ماشين، شبكه و يا حتی نرم افزار باشد. فراهم كننده منبع عاملی است كه منبع مورد نظر را سياست گذاری و كنترل مي نمايد و به طور مشابه مصرف كننده منبع، عاملي است كه از منبع استفاده ميكند.
يك سيستم مديريت منابع در يک سيستم توزيع شدهسرويسي است كه مديريت حجم زيادي از منابع موجود در شبكه را به عهده گرفته و با توجه به سياستهای مالک منبع آنها را به طور بهينه به درخواستها نسبت می دهد.
مساله مديريت منابع در گريد عليرغم شباهتهای زياد با سيستمهای توزيع شده، از دو جهت عمده که در زير به آنها اشاره می شود با مديريت منابع درسيستمهای توزيع شده متفاوت است.
الف)نيازبه توجه در مباحث جديدی همچون ناهمگونی، قياس پذيري، توسعه پذيري، انطباق پذيري، استقلال، کيفيت خدمات و اختصاص همزمان منابع،در گريد که اين مباحث در سيستمهای توزيع شده مطرح نيستند.
ب) به علت شرايط خاص محيط گريد، بسياری از موارد مشترک با سيستمهای توزيع شده همچون پاسخگويي، تحمل خطا، پايداري و استفاده متوازن از منابع، در گريد نيازمند راهكارهاي متفاوتي به نسبت سيستمهای توزيع شده مي باشند.
سيستمهای توزيع شده سنتي عمدتاً يك دامنه مديريت شده محدود را شامل ميشوند و به همين دليل وظايف ارسال شده از سوي مشتريان، در همان محدوده مديريتي اجرا ميشوند. به همين منظور کيفيت سرويس در اينگونه محيطها با توجه به اولويت وظايف به نحو مطلوبی صورت ميگيرد. از سوي ديگر در گريد، به خاطر وجود درخواستها از دامنههاي مديريتی متفاوت و سطح تغييرات زياد(عدم وجود مرز مشخص) و همچنين به دليل اينكه اجراي يک تقاضا بستگي به نوع اجازههاي دسترسي، نوع منابع مورد نياز و منابع در دسترس براي تضمين سطح کيفيت سرويس دارد، فراهم كردن کيفيت سرويس بسيار دشوار مي باشد.