در عصر حاضر که عصر تسلط ابزارهای الکترونیک بر پدیدههای جهانی و علوم، از جمله مدیریت محسوب میشود، به یقین کارکنان امروز بیش از کارکنان دیروزی از فناوریهای نوین آگاهی دارند و اما پرسش این است که مدیران منابع انسانی تا چه میزان از پدیدهها و ابزارهای نوین آگاهی دارند و آنها را به کار بستهاند. بخشهای مختلف مدیریت منابع انسانی که از اطلاعات و تکنولوژی ارتباطات استفاده میکنند، به طور روز افزونی در حال تبدیل به مفهوم جدیدی به نام مدیریت منابع انسانی الکترونیک [۱] هستند. مکانیزه کردن وظایف مدیریت منابع انسانی، باعث دگرگونی سیستم قلم و کاغذی سنتی و وظایفی از منابع انسانی که متمرکز بر کارکنان است، به سمت پاسخگویی سریع و انجام فعالیتهایی با کارآیی بالا میشود که سازمانها را قادر میسازد تا از این تبدیل و تغییر محیطی برای خلق مزیت رقابتی بیشتر استفاده کرده و از آن بهره جویند. در این بخش به این مطلب پرداخته خواهد شد که بکارگیری تکنولوژی اطلاعات در فعالیتهای مدیریتی منابع انسانی چگونه میتواند باعث بهبود کیفیت عملکرد کارکنان، افزایش استقلال و آزادی کاری، افزایش مسئولیت تصمیمگیری، افزایش تنوع شغلی، افزایش خود کنترلی و افزایش آمادگی و توسعه حرفهای کارکنان و در نهایت منجر به بهبود عملکرد سازمان گردد.
سازمانها از جنبههای مختلف فناوری اطلاعات به عنوان یک مزیت رقابتی برای رسیدن به اهداف خود استفاده میکنند. مدیریت منابع انسانی الکترونیک، ابتدا در سال ۱۹۹۰، زمانی که «تجارت الکترونیکی» وارد بازار تجارت شده بود، به کار گرفته شد. منابع تحقیقاتی زیادی از نظر تجربی و علمی اذعان داشتهاند که پیشرفت تکنولوژی اطلاعات، پتانسیل استراتژیک بیشتری نسبت به یک عامل انسانی در بخش مدیریت منابع انسانی فراهم میسازد.
به طور اساسی همه فرایندهای منابع انسانی میتواند به وسیله تکنولوژی اطلاعات حمایت و پشتیبانی شود. مدیریت منابع انسانی الکترونیک مبحثی جدید مرتبط با پشتیبانی تکنولوژی اطلاعات از مدیریت منابع انسانی است و این کار را به طور خاص از طریق تکنولوژی شبکه انجام میدهد.
[۱] – E-HRM