تعریف و مفهوم دانش | رابطه با مدیریت

دانش، ترکیبی از تجربیات، ارزش‏ها، اطلاعات و نگرش‏هاست. دانش، از اطلاعات و اطلاعات از داده‏ها سرچشمه می‏گیرد. بیشتر دانش‏ها، به صورت ضمنی دراختیار افراد هستند. از سویی دیگر، دانش به‏عنوان مزیتی رقابتی در جوامع فراسرمایه باوری، پذیرفته شده و مدیریت دانش به سازمان‏ها کمک می‏کند تا از فرایند دانش موثر برخوردار باشند.

سازمان‏ها برای انتخاب بازار، باید از دانش موجود و ایجاد دانش جدید بهره جویند و مدیریت دانش کمک شایانی در این زمینه است. تجزیه و تحلیل مدیریت دانش، موجب شده است تا موقعیت کنونی سازمان را دریابیم و بدانیم توسعه باید در کدام ‏یک از نواحی سازمانی انجام گیرد. این امر باعث می‏شود تا در مورد فرایند انتقال دانش و راه‏های انتقال آن در سازمان، اطلاعاتی را کسب کرده و در مسیر ارتقا، آسان‏سازی و بهینه کردن آن پیش برویم(گرانت و همکاران، ۱۹۹۹).

دانش برخلاف دیگر منابع، نامتناهی است و حجم آن با استفاده بیشتر، افزایش می‏یابد (استنفورد پال رومر، ۲۰۰۱). دانش در ذهن افراد جای دارد و به همین علت، تمرکز و تائید مدیریت دانش بر افراد به ‏عنوان منابع دانش است. تلاش مدیریت دانش در آشکارسازی سرمایه‏های ضمنی و ناملموس و به کاربردن آنها برای بقای سازمان، مزیتی در عرصه رقابت سازمانی است.