منابع سرمايه فرهنگی

خانواده

در همه فرهنگ ها خانواده رکن و عامل اصلی اجتماعی شدن کودکان است با وجود اینكه عرصه خانواده بسیارکوچك است اما كودكان به نحوي تربيت ميشوند كه ساليان متوالي (تمامي عمر) ضمن پذيرش جامعه انتظارات آن را از خود برآورده كنند؛ وقتي كودك پا به مدرسه ميگذارد با خود الگوهايي به مدرسه مي برد كه نشئت گرفته از خانواده است و همين الگوها تاثير بسيار خانواده را می­رساند. در همه فرهنگ ها خانواده ركن و عامل اصلي اجتماعي شدن كودكان است. با وجود اينكه عرصه خانواده بسيار زيادي در آموزش هاي نهادينه شده دارد و اين اموزش ها به نحوي در تقويت رفتارها و منش هاي خانوادگي دخالت مينمايند. به زعم گيدنز، در جوامع امروزي اجتماعي شدن بيش از همه در خانواده رخ ميدهد و با وجود اين تفاوت ها به طور معمول يكي از عوامل عمده اجتماعي شدن از دوران كودكي تا نوجواني و پس از آن است كه به صورت سلسله پي در پي رشد و تكامل انسانها را به يكديگر مربوط ميسازد. اجتماعي شدن فرايندي است كه از طريق ارتباط با انسانهاي ديگر كودك ناتوان به تدريج به انساني آگاه دانا و ماهر در شيوه هاي رفتار بويژه فرهنگ و محيط معيني تبديل ميشود. خانواده نوعي ميل به جاودانه كردن موجوديت اجتماعي انسان به همراه تمامي قدرت ها و امتيازات وابسته به آن است كه ريشه در راهبردهاي بازتوليد دارد. خانواده ها به تناسبي كه سرمايه فرهنگيشان بيشتر باشد سرمايه بيشتري به امر آموزش و پرورش تخصيص ميدهند. اين الگو به فهم اين موضع كمك ميكند كه بزرگترين و بلند مرتبه ترين مراكز آموزشي كه فارغ التحصيلان آن موقعيت هاي اجتماعي را اشغال ميكند هر روز بيش از پيش مورد استفاده اعضاي فرزندان لايه هاي ممتاز جامعه قرار مي گيرند. كودكان طبقه بالا به طور طبيعي مانند والدين جامعه پذير شده و فرهنگ پايگاه بالاتر را كه توسط سيستم آموزشي تجربي پاداش داده ميشود به نمايش ميگذارند و همين مسئله سبب تراكم سرمايه فرهنگي آنان ميشود. و در كسب مشاغل پر وجهه موفق ترند(کیاسی،۱۳۸۷).

طبقات اجتماعي

به زعم بورديو اين طبقات اجتماعي بالا هستند كه سرمايه فرهنگي خاصي را در سلسله مراتب قشر بندي اقتصادي به خود اختصاص داده اند به نحوي كه افرادي كه در سلسله مراتب بالاتر قرار دارند نوع مصرف كالاهاي فرهنگي، ارائه روش ها، منش ها، و الگوهاي متفاوتي دارند و از نظر تحصيلي در طبقات بالا هستند كه بيشتر به سرمايه فرهنگي دست مييابند. افراد اين طبقات در انجام بازديد ها از نمايشگاه هاي فرهنگي خريد كتاب مسافرت ها و طور كلي دستيابي به امكانات و لوازم فرهنگي از منزلت برتري برخوردارند. بورديو همچنين” به محيط هاي اجتماعي و يا زمينه هايي اشاره دارد كه در آن تحركات اجتماعي شكل مي گيرد. اين محيط ها به لحاظ ترتيب و يا تقابل سرمايه فرهنگي و مادي داراي اهميت نسبي ميباشند و افراد هميشه تركيبي از اين دو سرمايه رتبه بندي ميشوند و اين دو محيط به لحاظ سطح و گستره فرهنگي از يكديگر متمايزند. و افراد معمولا تنها چيزهايي رامي آموزند كه شبيه عادات و سلايق آنان ميباشد و تغيير چنداني در سرمايه فرهنگي آنان ايجاد نمي كند و بدين ترتيب سرمايه فرهنگي به طور مرتب خود را بازتوليد مينمايد به عقيده وي كودكان متعلق به طبقه مرفه غالبا در منزل در جريان فعاليتهاي فرهنگي و كالاها و منابع فرهنگي بيشتري قرار ميگيرند و از نظر تحصيلي در مقايسه با كودكان طبقه محروم موفق ترند. و طبقات مرفه براي بازديد از موزه ها كتابخانه ها و تئاتر ها و انجام مسافرت ها و خريد كتاب و به طور كلي دستيابي به ثروت هاي فرهنگي از جايگاه برتري برخوردارند. از نظر او دارايي هاي فرهنگي در جايگاه و سلسله مراتب خود شناخته ميشوند. براي مثال نوع فيلم ها، تئاتر ها و طبقات مختلف با هم متفاوت است(کیاسی،۱۳۸۷).