فمینیسم تنها یک رویکرد عملى یا اجتماعى واحد نیست و به همین دلیل است که امروزه فمینیسم به شاخههاى متعددى از جمله لیبرال، مارکسیست، سوسیال، رادیکال، روانکاو، و فرامدرن تقسیم مىشود. پس فمینیسم نهضت اجتماعي است كه هدف آن بدست آوردن پايگاهي مساوي با مردان در زمينه هاي فرهنگي،اجتماعي واقتصادي براي زنان است.
نظریات فمینیستى که معمولاً آبشخورى سکولار دارند ستم را در چار چوب ارزشهاى مدرنیته تعریف کرده و خواهان مبارزه با آن هستند. شهرت، ثروت، استقلال فردى و… عناوینى به ظاهر موجه هستند که ارزش مطلـق دانستن آن موجب تایید عناوین دیگرى همچون جلوه گرى زن در جامعه، زندگى جداى از خانواده و… مى شود. رد پاى این برداشت از کمال و هویت زن و به موازات آن تعیین مصادیق ستم زنانه حتى در نوشتار نویسندگان ایرانى و طرفداران فمینیسم اسلامى هم دیده مى شود: «مسئله حقوق زنان پیوند وثیقى با مفاهیم فرد، فردیّت و فرد گرایى و … دارد.
همچنین طرفداران فمینیسم اسلامى نیز کمال و ستم زن و بازگرداندن زن به جایگاه اصلى خود را چنین تبیین مى کند: «باید دید چگونه مى توان خود ضعیف و نا متشخص شخصیت زنانه را تقویت کرد و ترس و وحشت زنان از استقلال و هویت فردى را از بین برد و از سوى دیگر چگونه باید خود بیش از حد و زیاده از خود راضى و سلطه جوى مردانه را که درعین حال آسیب پذیر و نامطمئن است حالتى متعادل بخشید».