مفهوم دادخواست

مطایق ماده ۴۸ قانون آ.د.م شروع رسیدگی در دادگاه مستلزم تقدیم دادخواست می باشد متأسفانه قانونگذار ما در هیچ یک از مقررات قانونی تعریفی از دادخواست ارائه ننموده است .

دادخواست در لغت به معنی واخواهی کردن ، عدالت طلبیدن از دادگاه می باشد . دادخواست باید به زبان فارسی و بر روی برگ های چاپی مخصوص نوشته شود و می بایست حاوی نکات مندرج در ماده ۵۱ قانون آ.د.م باشد .    دادخواست دارای انواعی است که در قانون آ.د.م پیش بینی شده است .

۱- دادخواست بدوی یا نخستین سندی است که بوسیله آن خواهان با رعایت مقررات با تسلیم دادخواست خود به دادگاهای بدوی درخواست رسیدگی وصدور رأی را می نماید و در مقابل شکایت از رأی یعنی دادخواست های واخواهی ـ تجدید نظر ـ فرجام ـ اعاده دادرسی ـ اعتراض شخص ثالث و یا ورود ثالث بکار می رود .

۲- دادخواست طاری هر دادخواستی که در جریان دعوای اقامه شده تنظیم گردد در صورت وحدت منشأ و یا ارتباط کامل با دعوای اقامه شده با دعوای اصلی دادخواست طاری میگویند مانند دادخواست متقابل یا دادخواست جلب ثالث.

 ۳- دادخواست اصلی سندی است که به وسیله آن خواهان دعوای بدوی یا شکایت از رأی را اقامه میکند مثل: دادخواست اولیه ـ تجدید نظر ـ فرجام .

۴- دادخواست کتبی و شفاهی  دادخواست کتبی و شفاهی منحصراٌ در ماده ۵۰۳ قانون آ.د.م بکار رفته  است اگر چه مواد ۴۹ به بعد قانون آ.د.م مبین این امر است که دادخواست باید به صورت کتبی تقدیم شود اما دادخواست شفاهی و موارد استفاده از آن در هیچ یک از مواد قانونی پیش بینی نشده است .