در دنیای متغیر کنونی یادگیری به معنای شناخت و انطباق با سرعت فرایند تغییر است. در چنین شرایطی سازمانها همانند افراد باید سریعتر و بهتر خود را با این محیط متغیر تطبیق دهند، در غیر این صورت، شکست میخورند. تغيير از ويژگي هاي بارز عصر حاضر است و بر اساس گفته ي تام پيترز امروزه تنها چيز ثابتي كه ميتوان يافت، تغيير و دگرگوني است(بك هارد و پريتچارد، ۱۹۹۷) تنها منبع قدرت و ماندگاري سازمان ها، يادگيري بهتر و سريع تر نسبت به رقباست .چرا كه يادگيري، عامل اصلي، كليدي و مورد نياز سازماني است كه ميخواهد در دنياي نوين اقتصادي و محيط رقابتي پا بر جا بماند .به باور سونگ، رئيس انجمن آموزش و توسعهي آمريكا (۲۰۰۲) امروزه يادگيري جادهي حياتي شناخت و انطباق با سرعت فزايندهي تغيير است .(ماركوارت، ۱۹۹۶) بنابراين سازمان ها از تغييرات عصر حاضر مصون نبوده و بايد از راه يادگيري هميشگي، افراد را براي رويارويي با تغييرات آماده نمايند و براي اين كه توانايي تطبيق با شرايط، تغيرات و چالش هاي امروزي را داشته باشند، بايد به نهادينه كردن يادگيري در درون سازمان بپردازند و به بيان ديگر به يك سازمان يادگيرنده تبديل شوند .سازمان هاي يادگيرنده سازمان هاي جسور و توانمندي هستند كه بنيانشان بر يادگيري استوار است و بهترين راه بهبود عملكرد را در درازمدت يادگيري مي دانند .به بيان ديگر سازمان هاي يادگيرنده با بهره گيري از فضايل، هنرها، ارزش ها و توانايي هاي كاركنان خود و بر اساس درس هايي كه با تجربه مي آموزند، به گونه ي مستمر تغيير ميكنند و عملكرد خود را بهبود ميبخشند .شعار اصلي چنين سازمان هايي خلاقيت و نوآوري است(جعفری، ۱۳۸۵) به عقیده آریه دگاس (۱۹۸۸) در شرایط کنونی، یادگیری تنها مزیت پایدار رقابتی است(بانچ و پرابست ،۲۰۰۰ ).