طراحی شغل عبارت است از تعیین و در کنار هم قرار دادن وظایفی که به صورت یک واحد کاری میتواند، توسط فردی با مهارتهای خاص انجام گیرد و پاسخگوی بخشی از نیازهای سازمان باشد. شیوه طراحی شغل تأثیر زیادی روی کارمند و سازمان دارد. مشاغلی با طراحی ضعیف اغلب خسته کنندهاند و در نتیجه عواقبی چون رها کردن شغل، کمی انگیزه و سطح پایین رضایت شغلی و تولید کمتر از حداقل انتظار، هزینه زیادی برای سازمان دربر دارند. طراحی شغل بر طراحی و باز طراحی مشاغلی که درست طراحی نشدهاند تاکید دارد تا به سمت رضایت کامل شغلی از نظر کارکنان و سازمان هدایت شود.
برای طراحی مشاغل روش واحدی که همواره بتوان از آن استفاده کرده وجود ندارد و در شرایط و موقعیتهای مختلف، طرحها و الگوهای متفاوتی به کار برده میشود، ولی معمولاً از چهار روش استفاده میشود: روش مدیریت علمی، روش انگیزشی، روش سیستمی و روش مبتنی بر ویژگیهای عامل انسانی.