رقابتي شدن: بازی كشورها در سطح كلان

كشورهاي دنيا به يك بازي اقتصادي مشغول هستند. آنها بر سر كسب و استفاده از منابع و بررسی كنترل آن منابع در راستاي تلاش هاي توليدي خود با يكديگر رقابت مي كنند. هدف هر كشور،‌بردن و پيروزي است. جايزه پيروزي در اين بازي خلق ثروت و افزايش و ارتقاي استاندارد زندگي است. هر كشور تيم خودش را دارد، و اين تيم از شهروندان آن كشور تشكيل مي شود. اين تيم رهبران و مربيان خود را دارد كه حكومتهاي كشورها هستند. اين تيم مي تواند استراتژي هاي بازي خود را طراحي كند. قواعد اين بازي به وسیله مجموعه هاي بين المللي تهيه و توزيع مي شود.

چين بعنوان ستاره اي نوظهور در آسمان رقابتي بودن،‌دارد بهتر از تايلند،‌اندونزي و مالزي عمل مي كند. چين مي تواند بسياري از کالاها را ارزان تر از همسايگانش توليد كند. ساختار دستمزدي چين، ‌به آنها يك مزيت رقابتي در زمينه تكنولوژي ساده مي دهد. نيروي كار ارزانتر و پول رايج ارزان چين اين كشور را قادر مي سازد تا کالاهاش را ارازانتر از همسايگانش بفروشد.

مواردي كه در زير ذكر مي شوند، ‌برخي رهنمودهاي مديريت تكنولوژي براي ارتقا و حفظ جايگاه رقابتي يك كشور در عرصه جهاني می باشند:

هر كشور بايد از يك سيستم سياسي باثبات برخوردار باشد تا بستر رشد اقتصادي را آماده سازد.

بايد مؤسسات مالي قدرتمند قادر به پشتيباني مالي و حمايت از تكنيكي پايدار باشند.

سيستمهاي آموزش نظري و عملي خود را تقويت كند.

بايد از فعاليتهاي تحقيق و توسعه حمايت كند.

بايد نوآوري و كارآفريني را تشويق كرد.

با كشورهاي هم فكر خود و براي تقويت پيشرفت  تكنولوژيك و تقويت مشاركت هاي تجاري،‌ائتلاف هاي استراتژيك برقرار كند.