تبليغات سياسي با تبليغات تجاري متفاوت است زيرا تبليغات سياسي بيشتر بر برداشت هاي ذهني استوار است. اين نوع تبليغات به عنوان محمل پندارها و قالب هاي فكري-سياسي در هر نظام اجتماعي، نقش قانوني و پسنديده اي را بر عهده دارد براي دستيابي به چنين هدفي ايجاد سازمان ها و ادارات در قالب وزارتخانه هاي تبليغاتي با توجه به شرايط سياسي عصر كاري عادي و ضرورت است. در حالي كه تبليغات تجاري بر پديده هاي قابل لمس استوار است. تبليغات سياسي خود را بر حق و عين صواب و طرف هاي ديگر را ناحق و ناصواب مي داند در حالي كه تبليغات تجاري تنها خود را ميستايد(زهمال،۱۹۸۱).
تبليغات سياسي را بايد از تبليغات ارشادي تفكيك كرد ارشاد جرياني است كه مفاهيم روشن و تاريك را با يكديگر مي آميزد و به وجهي خوشايند در مي آورد و به مردم عرضه مي كند(تریپ ،۱۹۹۷). ولي هدف آوازه گري يا تبليغات. انگيختن عواطف و آماده كردن مردم براي پذيرش عقايد معين است آوازه گر يا تبليغاتچي با آميختن حقيقت و دروغ نمودها را به صورتي جلوه ميدهد كه باعث تمكين مردم به خواست هاي او مي شود. تبليغاتچي از تلقين پذيري انسان سود ميجويد و نيات خود را به مردم تحميل ميكند. روش ها و شگردهاي تبلغات سياسي در جهان براساس اواع و احوال هر كشور اهداف سياست گذاران و مبلغان و ظرفيت ذهني مخاطبان تفاوت دارد(راست،۱۹۹۵).