مقایسه مفهوم تعارض و مذاكره در مدیریت

تعارض وضعيتي است كه در آن عدم توافق باعث ايجاد اصطكاك بين افراد يا گروهها مي شود و مي تواند ماهوي (براساس هدفهاي كار و فعاليت) يا عاطفي (براساس عواطف شخصي) باشد. و نيز مي تواند مخرب يا سازنده و محرك عملكرد و خلاقيت باشد. مديريت تعارض بايد هدف حل تعارض را دنبال كند. شيوه هاي مديريت غيرمستقيم تعارض شامل توسل به اهداف مشترك، ارجاع سلسله مراتبي و طرح ريزي مجدد سازماني از طريق ايجاد ضربه گير يا استفاده از گروههاي رابط مي باشد و سبكهاي مديريت مستقيم تعارض شامل همكاري و حل مسأله (برد ـ برد)، رقابت مستقيم يا صدور دستور (برد ـ باخت) و اجتناب و مصاحله (باخت ـ باخت) است و اما مذاكره زماني رخ مي دهد كه دو يا چند نفر با اولويتهاي متفاوت بايد تصميمهاي مشترك اتخاذ كنند. مذاكره مؤثر زماني رخ مي دهد كه مسائل ماهوي حل و فصل شده و رابطه كاري حفظ شوند يا حتي بهبود يابند مديران بايد از فرض اينكه با برنده شدن يك طرف، طرف ديگر ببازد، اجتناب كنند. همچنين بايد از بالا گرفتن تعارض به واسطه جريحه دار شدن عرور طرفهاي ديگر و حساس نبودن به نيازهاي ديگران بپرهيزند.