فولادهای زنگ نزن آستنیتی و کاربرد آنها

بدلیل وجود عناصر کرم ونیکل در ساختمان فولادهای آستـنیتی زنگ نزن این فولادها دارای قابلیت جوشکاری بسیار عالی می باشند. به هر حال بدلیل خواص مکانیکی مخصوص نظیر قابلیت هدایت حرارتی کم و بالا بودن ضریـب انبساط حرارتی نیاز به دقت و کنترل حرارتی هنگام جوشکاری دارد. وجود مقدار کمی فریت در فلز جوش خواص آستنیتی را بهبود می بخشد و از ایجاد ترک گرم جلوگیری می کند. منحنی شفلر مشخص کننده ساختار میکروسکپی فلز جوش بر روی فلز پایه می باشد. این منحنی علاوه بر مشخص کردن نقش کرم و نیکل نقش عناصری نظیر کربن، سیلیسیم، منگنز، مولیبدن، نیوبیم را مورد بررسی قرار می دهد. این منحنی برای بـررسی ساخـتار میکروسکپی در محدوده حرارتی مشخصی طراحی شده است. هدف اصلی دیاگرام محاسبه مقدار فریت در فلز است که این مقدار توسط عنـاصر فریت زا مانند مولیبدن، سیلیسیم و کرم افزایش یافته و توسط عناصر آستنیت زا مانند منگنز، نیکل و کربن کاهش می یابد. بعلاوه این منحنی اطلاعات ارزشمندی را در زمینه ساختار میکروسکپی حاصل شده از جوشکاری الکترود آستنیتی بر روی فولاد کربنی ساده به دست می دهد که این اطـلاعـات در مورد جوشکاری دو فولاد غیر همنام با پوشش دادن فولادها حائز اهمیت است. این منحنی همچنین تمام نواحی بحرانی را برای فولادهای مقاوم ضد زنگ که در حین جوشکاری بوجود می آید مشخص می کند؛ نظیر رشد دانه در دمای بالاتر از ۱۱۵۰ درجه سانتیگراد، تمایل به ایجاد ترک در اثر افزایش سختی در زیر دمای ۴۰۰ درجه سانتیگراد، تمایل به ترکهای گرم در بالاتر از۱۲۵۰ درجه سانتیگراد و شکنندگی فاز سیگما در دامنه حرارتی بین ۵۰۰ تا ۹۰۰ درجه سانتیگراد با انتخاب الکترود مناسب می توان مقاومت در برابر زنگ زدگی را کنترل کرد.