آلودگي هوا عبارت است از حضور يك يا بيش از يك آلاينده در هواي آزاد (به عنوان مثال گرد و خاك، دود غليظ، گاز، مه آلوده، بوي نامطبوع، دود يا بخار) به مقدار كافي، با خواص مشخص و تداوم كه مي تواند حيات انسان، گياه يا جانوران و يا اموال انساني را به مخاطره اندازد و يا آن كه به نحو قابل ملاحظه اي در روند درست و مطلوب زندگي يا اموال انساني ايجاد اختلال نمايد.
در تعريف كوتاه ديگري آلودگي هوا را چنين بيان كرده اند: حضور مواد نامطلوب در هوا به مقداري كه بتواند اثرات مضر ايجاد نمايد. آلودگي هوا در عباراتي ديگر اين گونه تعريف شده است: وجود هر نوع آلاينده اعم از جامد، مايع، گاز يا تشعشع پرتوزا و غيرپرتوزا در هوا به مقدار و در مدت زماني كه كيفيت زندگي را براي انسان و ديگر جانداران به خطر اندازد و يا به آثار باستاني و اموال خسارت وارد آورد. آلودگي هوا ناشي از سوخت فسيلي خودروها در ايران، به خصوص در شهرهاي بزرگ به ويژه در كلان شهر تهران در وضعيت بحراني و خطرناك به سر مي برد. آلودگي هوا در تهران در موارد متعددي به حدي رسيده است كه مقامات محيط زيست و مقامات بهداشتي كشور وضعيت آلودگي هوا را خطرناك اعلام كرده و خروج از منزل را براي مردم، خطرناك اعلام كرده اند.