باران يا نشت اسيدي هنگامي به وجود مي آيد كه گازهاي متصاعد شده اكسيدهاي سولفور (Sox) و اکسیدهای نیتروژن (NOx) در مجاورت نور خورشيد با بخار آب واكنش شيميايي داده تشكيل تركيبات اسيدي قوي، نظير اسيد سولفوريك و اسید نیتریک می دهند. این ترکیبات همراه با ساير تركيبات آلي و غير آلي به صورت گازهاي حاصل از احتراق و ذرات جامد (نشست خاک) بر زمین فرود می آیند و يا همراه قطرات باران، دانه هاي برف، مه يا شبنم (نشت مرطوب) به سطح زمين می رسند.
متناسب با حساسيت اكوسيستم هايي كه اين نشست ها در آن فرود مي آيند، اثرات نشت اسيدي متفاوت است. در برخي از نواحي شديداً بافري، تركيبات اسيدي طي سالها بي آنكه افزايش قابل ملاحظه اي در اسيديته سطح آب يا خاك بوجود آورند، مي توانند نشت كنند، اما حين نشت در جاهايي كه به مقدار كم بافري هستند. مي تواند سبب افزايش هاي شديد اسيديته شود. باران اسيدي، خسارات قابل ملاحظه اي به ساختمان ها و بناهاي تاريخي در نواحي بسيار صنعتي بوجود آورده است. اما این آسیب ها تنها محدود به نواحي صنعتي نمي شود. دودكش هاي بلند، آلاينده ها را به نواحي بالاتر تروپوسفر منتقل مي نمايند؛ جايي كه آلاينده ها چندين روز باقي مي مانند و معمولاً به نقاط دور دست برده مي شوند.