پدیده باران اسیدی

باران يا نشت اسيدي هنگامي به وجود مي ­آيد كه گازهاي متصاعد شده اكسيدهاي سولفور (Sox) و اکسیدهای نیتروژن (NOx) در مجاورت نور خورشيد با بخار آب واكنش شيميايي داده تشكيل تركيبات اسيدي قوي، نظير اسيد سولفوريك و اسید نیتریک می­ دهند. این ترکیبات همراه با ساير تركيبات آلي و غير آلي به صورت گازهاي حاصل از احتراق و ذرات جامد (نشست خاک) بر زمین فرود می­ آیند و يا همراه قطرات باران، دانه­ هاي برف، مه يا شبنم (نشت مرطوب) به سطح زمين می ­رسند.

متناسب با حساسيت اكوسيستم ­هايي كه اين نشست ­ها در آن فرود مي ­آيند، اثرات نشت اسيدي متفاوت است. در برخي از نواحي شديداً بافري، تركيبات اسيدي طي سال­ها بي آنكه افزايش قابل ملاحظه ­اي در اسيديته سطح آب يا خاك بوجود آورند، مي ­توانند نشت كنند، اما حين نشت در جاهايي كه به مقدار كم بافري هستند. مي ­تواند سبب افزايش­ هاي شديد اسيديته شود. باران اسيدي، خسارات قابل ملاحظه­ اي به ساختمان ­ها و بناهاي تاريخي در نواحي بسيار صنعتي بوجود آورده است. اما این آسیب­ ها تنها محدود به نواحي صنعتي نمي­ شود. دودكش ­هاي بلند، آلاينده ­ها را به نواحي بالاتر تروپوسفر منتقل مي­ نمايند؛ جايي كه آلاينده ­ها چندين روز باقي مي­ مانند و معمولاً به نقاط دور دست برده مي ­شوند.